Όταν νιώθουμε ότι δεν είμαστε αρκετές, η ζωή μας γεμίζει ανασφάλειες, φόβους και έναν αδιάκοπο αγώνα να αποδείξουμε την αξία μας.
Αυτό το αίσθημα μπορεί να ριζώσει βαθιά, να μας κάνει να αμφισβητούμε τις επιλογές μας, να αναζητούμε εξωτερική επιβεβαίωση και να αποφεύγουμε προκλήσεις, φοβούμενες την αποτυχία.
Η φωνή μέσα μας ψιθυρίζει: “Δεν είσαι αρκετά καλή για αυτή τη δουλειά”, “Δεν αξίζεις αυτή τη σχέση”, “Δεν είσαι όμορφη, έξυπνη ή ικανή”.
Και έτσι, μένουμε παγιδευμένες σε έναν φαύλο κύκλο αυτοκριτικής και υποτίμησης.
Αναζητούμε την αποδοχή από τους άλλους, ξεχνώντας το πιο σημαντικό: την αποδοχή από τον εαυτό μας.
Αυτή η πεποίθηση ότι δεν είμαστε αρκετές μας κρατά πίσω από τα όνειρά μας.
Επηρεάζει τις σχέσεις μας, τη δουλειά μας, ακόμη και την υγεία μας.
Γινόμαστε αυστηρές με τον εαυτό μας, ξεχνώντας ότι η αξία μας δεν εξαρτάται από τα επιτεύγματα, την εμφάνιση ή την έγκριση των άλλων.
Αλλά η αλήθεια είναι απλή: Ήδη είσαι αρκετή.
Από τη στιγμή που γεννήθηκες, η αξία σου ήταν δεδομένη.
Δεν χρειάζεται να την αποδείξεις.
Ο δρόμος προς την ελευθερία αρχίζει όταν αντικαθιστάς την αυτοκριτική με αυτοαγάπη.
Όταν αρχίζεις να λες: “Είμαι αρκετή, όπως είμαι. Αξίζω να αγαπηθώ, να πετύχω και να ζήσω τη ζωή που ονειρεύομαι.”
Αυτό το μικρό βήμα – να πεις στον εαυτό σου αυτή την αλήθεια κάθε μέρα – έχει τη δύναμη να αλλάξει τα πάντα.
Γιατί η αξία σου δεν βρίσκεται σε αυτό που κάνεις.
Βρίσκεται σε αυτό που είσαι.
Και αυτό είναι πάντα αρκετό.