Ήμουν πολύ αυστηρή με τον εαυτό μου.
Από πάντα.
Από τότε που με θυμάμαι να βγαίνω εκεί έξω και να διεκδικώ μια θέση στον ήλιο.
Πάντα οι άλλοι ήταν πιο έξυπνοι/πιο μορφωμένοι/πιο επιτυχημένοι/πιο δημοφιλής/πιο όμορφοι-μπλα-μπλα από εμένα.
Οι μεγάλες συντροφιές μου έφερναν άγχος.
Ταχυπαλμία.
Δεν ήμουν το παιδί της παρέας.
Δεν έλεγα τη γνώμη μου από φόβο μήπως χαλάσω την εικόνα του καλού παιδιού.
Στην τάξη καθόμουν στο τελευταίο θρανίο.
Στο γυμναστήριο θα με έβρισκες πάντα-μάντεψε-στη τελευταία θέση.
Αναζητούσα απεγνωσμένα την επιβεβαίωση.
Την αγάπη.
Με όποιους όρους βόλευαν τους άλλους.
Δεν τολμούσα να βγω από τη ζώνη άνεσης μου, ούτε για να πάρω μια ανάσα, να δω τον κόσμο από μια άλλη θέση, να δω τι υπάρχει από την άλλη μεριά του τοίχου.
Όλα αυτά άλλαξαν όταν έχασα τη μαμά μου.
Όταν έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου.
Όταν μέσα σε δυο χρόνια έπρεπε να διαχειριστώ τον χαμό των γονιών μου που με άδικο τρόπο έφυγαν από κοντά μου.
Όταν έμεινα ορφανή από την ασφάλεια που μου πρόσφερε η αγκαλιά τους.
Όταν η ζωή μου έδειξε με βίαιο τρόπο ότι έπρεπε επιτέλους να αφήσω το δικό μου φως να λάμψει και να επιτρέψω στους άλλους να με αγαπήσουν για αυτό που είμαι και όχι για αυτό που θα ήθελαν να είμαι.
Όταν συνειδητοποίησα ότι είμαι αυτόφωτη.
Γιατί σου τα λέω όλα αυτά;
Γιατί δεν χρειάζεται να περάσεις μέσα από σκοτάδια για να βγεις στο φως!
Γιατί είναι κρίμα να κρίνουμε ένα άνθρωπο από το ”εξώφυλλο”του!
Γιατί αν καταφέρει η δική μου ιστορία να σε ξεβολέψει, να σε αφυπνίσει και να σε κάνει να δεις τη δική σου ζωή με άλλη διάθεση, ίσως να αποκτήσεις ενσυναίσθηση και αγάπη.
Τόσο για σένα όσο και για τους συνανθρώπους σου.
Γιατί το αξίζεις!
Γιατί το αξίζουμε!
Αν χρειάζεσαι υποστήριξη και τρόπους να βγεις από το ”δικό σου σκοτάδι”, μπορώ να σε βοηθήσω!
Κλείσε μια ΔΩΡΕΑΝ συνεδρία μαζί μου,εδω