Αν κοιτάξεις τις φωτογραφίες στα social media, θα δεις χαμόγελα, ηλιοβασιλέματα, τέλειες διακοπές, ευτυχισμένες σχέσεις.
Αν όμως κοιτάξεις λίγο πιο βαθιά, θα καταλάβεις πως η πραγματικότητα δεν έχει πάντα φίλτρα.
Κι όμως, ζούμε σε μια εποχή όπου το ρετούς δεν περιορίζεται στις φωτογραφίες. Έχει εισχωρήσει στον τρόπο που ζούμε, που σχετιζόμαστε, που αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας.
Γιατί, λοιπόν, έχουμε τόση ανάγκη να φτιάχνουμε μια βελτιωμένη εκδοχή της ζωής μας;
Και κυρίως, ποιο είναι το κόστος αυτής της συνεχούς «επεξεργασίας» της πραγματικότητας;
Το Ρετούς στη Ζωή: Η Τελειότητα που Δεν Υπάρχει
Μας έχουν μάθει να προβάλλουμε τη ζωή μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Να δείχνουμε ευτυχισμένοι, ακόμα κι όταν μέσα μας κάτι σπάει. Να χαμογελάμε, ακόμα κι όταν κουβαλάμε το βάρος μιας δύσκολης μέρας.
Το ρετούς στη ζωή μοιάζει με εκείνη τη φίλη που ποστάρει φωτογραφίες από ρομαντικά δείπνα, ενώ ξέρεις πως λίγες ώρες πριν είχε έναν τεράστιο καβγά με τον σύντροφό της.
Ή με εκείνον που μιλάει διαρκώς για επαγγελματική επιτυχία, αλλά το άγχος του δεν τον αφήνει να κοιμηθεί τα βράδια.
Και δεν είναι κακό να θέλουμε να μοιραζόμαστε τις όμορφες στιγμές.
Το πρόβλημα ξεκινά όταν αρχίζουμε να πιστεύουμε ότι αυτή η εξιδανικευμένη εκδοχή της ζωής είναι η πραγματική ζωή.
Όταν νιώθουμε πως, αν δεν συμβαδίζουμε με αυτή την εικόνα, κάτι πάει στραβά με εμάς.
Το Ρετούς στις Σχέσεις: Ο Ρόλος που Παίζουμε
Δεν κάνουμε ρετούς μόνο στη ζωή μας – το κάνουμε και στις σχέσεις μας.
Πόσες φορές έχουμε κρύψει τη δυσαρέσκειά μας για να μην χαλάσουμε την αρμονία;
Πόσες φορές έχουμε παίξει το ρόλο της «τέλειας συντρόφου», του «ανθρώπου που καταλαβαίνει», του «χαλαρού φίλου» – ενώ μέσα μας νιώθαμε παραμελημένοι, αδικημένοι, θυμωμένοι;
Το ρετούς στις σχέσεις είναι ύπουλο, γιατί μας πείθει πως αν πούμε την αλήθεια μας, αν εκφράσουμε τις πραγματικές μας ανάγκες, μπορεί να χαλάσουμε κάτι.
Όμως, το αληθινό δέσιμο δεν χτίζεται στο τέλειο σκηνικό. Χτίζεται στη στιγμή που έχεις το θάρρος να πεις:
- «Αυτό με πλήγωσε.»
- «Νιώθω ότι δεν με ακούς.»
- «Χρειάζομαι κάτι διαφορετικό.»
Αν δεν τολμήσουμε να αφαιρέσουμε τα φίλτρα, πώς θα ξέρουμε αν οι άνθρωποι μας αγαπούν γι’ αυτό που πραγματικά είμαστε και όχι για την εκδοχή που τους παρουσιάζουμε;
Το Ρετούς στον Εαυτό μας: Η Αλήθεια που Αποφεύγουμε
Αυτό είναι το πιο δύσκολο.
Γιατί δεν είναι μόνο ότι φιλτράρουμε τη ζωή μας προς τα έξω – το κάνουμε και προς τα μέσα.
Μαθαίνουμε να «διορθώνουμε» τα συναισθήματά μας, να τα κάνουμε πιο αποδεκτά.
Να λέμε «δεν πειράζει» όταν κάτι μας πληγώνει, να αποφεύγουμε δύσκολες ερωτήσεις, να μην παραδεχόμαστε ότι φοβόμαστε, ότι αμφιβάλλουμε, ότι νιώθουμε χαμένοι.
Όμως, κάθε φορά που κάνουμε ρετούς στον εαυτό μας, τον απομακρύνουμε από την αυθεντικότητά του.
Και όταν απομακρύνεσαι από την αλήθεια σου, χάνεις την επαφή με το ποιος είσαι και τι πραγματικά χρειάζεσαι.
Και Τώρα Τι;
Δεν σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσουμε να ανεβάζουμε όμορφες φωτογραφίες ή να μην προσπαθούμε να είμαστε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.
Σημαίνει, όμως, ότι πρέπει να θυμόμαστε πως η ζωή δεν είναι μόνο οι ωραίες στιγμές. Είναι και τα δύσκολα, και τα μπερδεμένα, και τα ατελή.
Και όσο πιο γρήγορα σταματήσουμε να κάνουμε ρετούς στην αλήθεια μας, τόσο πιο ελεύθεροι θα νιώσουμε.
Γιατί στο τέλος της ημέρας, η πραγματική ομορφιά δεν βρίσκεται στο τέλειο καρέ – αλλά στην ιστορία που υπάρχει πίσω του.